No3D Corporation

I tak oto zacząłeś zwiad. Zwiad który zajął ci w zasadzie dobrą część dnia. Miasteczko, mimo, że nieduże, było dość gęsto zbudowane, pełne małych uliczek i budynków stojących na budynkach żeby zmieścić jak najwięcej mieszkańców na małym terenie. Do tego bylo też pełne drzew więc często nie mogłeś latać. Jelenie były jednak bliżej lasów niż kucyki. Ale wreszcie udało ci się po pewnym czasie znaleźć budynek... żeby się tam dostać musiałeś wejść do wąskiej alejki, zakręcić za róg i wejsć po schodkach na górę ale ostatecznie udało ci się. W sklepie oprócz ciebie była też jedna klacz. Jej sierść była blado niebieska, jej grzywa prawie biała a na głowie miała czapkę maga. Obrzuciła cię tylko zlewczym spojrzeniem po czym zauważyłeś jelenia, sprzedawcę w sklepie.

Sam sklep zdawał się być pełen bibelotów wszelakiej maści. Amulety zawieszone z sufitu, miecze, maski, pierścienie, maski... w zasadzie wszystko co można było wybrać.

— Poza liną? Na razie nic. Potem przejdziemy się na zakupy, w zależności od tego co dostaniemy od tej całej karawany która miała dostarczyć zapomogę dla rozbitków. Może okażę się, że nie będziemy musieli kupować niczego. — odparła Starlight kiwając do ciebie głowę. — To leć, tylko nie wróć za późno i uważaj na siebie — dodała Starlight dalej z zaciekawieniem wpatrując się w książkę. Sam Nikomedes zdawał się odwrócić książkę i zacząć bawić się czymś innym po czym zauważył, że coś do niego mówiłeś.
— Y... o w zasadzie to tak. Chcę żebyś znalazł jakikolwiek sklep z "magicznymi" przedmiotami i zrobił dla mnie jak najdokładniejszy opis tego co oferują okoliczne istoty. — oznajmił po chwili szkielet. — Coś wymyślę, żeby dać ci w zamian jak to zrobisz.

Starlight i Nikomedes zdawali się czytać zawartość notatnika z uwagą, oboje wyglądali na bardzo skupionych. Zastanawiając się co takiego może tam być napisane.
— Cóż... — Starlight zaczęła powoli.
— Cóż... — przytaknął Nikomedes. Oboje zdawali się dalej nie wiedzieć co takiego powiedzieć ani nawet jak skomentować. Język zdawał się być kompletnie poza ich wiedząc. Ale przez jakiś jeszcze czas wpatrywali się w słowa na papierze po czym wreszcie Starlight westchnęła. Chyba uznała, że wpatrywanie się w kartkę nie pomoże.
— Spróbujemy. — oznajmiła Starlight po chwili. — Ale nie mogę gwarantować, że faktycznie będzie to coś co damy radę rozszyfrować.

Starlight kiwnęła głową podnosząc magią książkę i zaglądając do środka razem z Nikomedesem. Oboje jednak wydawali się raczej zaskoczeni.
— To jakiś wasz nowy alfabet? — zapytał Nikomedes.
— Nie... nie. W życiu takiego nie widziałam a na magii się znam. — odparła skołowana Starlight po czym oboje spojrzeli na ciebie, ignorując słowa o Karawanie i robocie na boku. — Gdzie to znalazłeś Moon? Ten język nie wygląda jak cokolwiek lokalnego a mam wrażenie, że rozpoznałabym chociaż z widzenia któryś z innych języków z okolicy... — dodała zaraz potem znów spoglądając na książkę.

Kiedy ty poleciałeś, zauważyłeś jeszcze, że Star westchnął i spojrzał na ciebie ze zirytowanym wyrazem twarzy ale potem zaczął iść w kierunku wioski.

Karawana z tego co wiesz ma ruszyć dopiero za tydzień, więc  jak na razie, macie jeszcze czas, ale to nie oznaczało, że mieliście w takim razie tylko tydzień na zdobycie nowych zasobów na dalszą podróż. Chociaż, z magią Starlight i szkieleta, powinno wam się udać. Chociaż ty i Star pewnie będziecie mieli jeszcze kilka prac do załatwienia.

Na razie jednak, udało ci się dolecieć pod tawernę i wraz z  tym, wdrapałeś się na pierwsze piętro, zapukałeś do drzwi i wszedłeś do pokoju gdzie Starlight i Nikomedes siedzieli nad pergaminem i rozmawiali o jakiś arkano-metalicznych formach kryształu czy coś takiego.
— O, hej Moon. — Starlight odwróciłą się w twoją stronę i uśmiechnęła się. Wyglądała całkiem uroczo, gdybyś tylko nie pamiętał o tym jak potrafi urwać czyjąś twarz.

— O to się nie martw. Jakby co, znaleźliśmy po prostu gdzieś kilka sakiewek które zdawały się wypłynąć z wraku i po prostu je pozbierałem... no i dobra, to teraz tak... jeden z nas pójdzie opchnąć rzeczy w szkatułce... a drugi pójdzie pogadać ze Starlight i powie jej, że mamy line. Wolisz wybrać, czy rzucamy monetą? Bo szczerze powiedziawszy wolałbym iść zająć się sprzedaniem tego ale no... rozumiem czemu nie chcesz iść teraz z nią gadać... aż ciary mnie przechodzą jak o niej myślę. — Wraz z tymi słowami, Star wzdrygnął się. — Straszna z niej klacz... — burknął ale ostatecznie spojrzał raz jeszcze w twoją stronę, przygotowując monetę.

Star przewrócił oczami słysząc twoje narzekanie i marudzenie. Ale ostatecznie westchnął i przytaknął.
— No dobra. Ale wiesz jak jest... — star przeciągnął się po czym rozejrzał się raz jeszcze po plaży.

W samym notatniku zaś zobaczyłeś głównie informacje o tym, że ktokolwiek go napisał, był raczej dość standardową osobą, zwykła klacz, nie żonata, pracująca w księgowości, ale raczej nic co naprowadziło by cię na jej wygląd czy nawet gdzie może obecnie być. Więc na razie był to martwy trop. Najwyżej później użyjesz pustych stron notatnika do swoich potrzeb. Potem poczułeś jak Star szturchnął cię w bok.
— Ej... Moon, pa na to. — I wraz z tym, Jednorożec wskazał w kierunku wioski w której się zatrzymaliście. Najpierw nie zauważyłeś o co chodzi, ale potem jednorożec skierował twój wzrok w kierunku drogi obok miasta i wraz z tym karawany która zdawała się zbliżać. — Chyba pora żebyśmy wracali, co? Chyba, że chcesz coś jeszcze tu poszukać?

Traktując skrzynie z kopyta poczułeś opór, to prawda, ale najpewniej wcześniej osłabianie przez sól morską i bycie trochę obitą drewno było jedynym dźwiękiem jaki usłyszałeś.
[Siła - Sukces]

Wyciągając nogę ze skrzyni poza kilkoma kawałkami drewna które przyległy do twojej nogi nie było problemu. Otrzepałeś tylko nogę i wszystko było okej. Wraz z tym, Star chwycił pozostałe fragmenty deski magią i teraz po tym jak je złamałeś, zdołał odgarnąć je pozwalając wam zajrzeć do skrzyni. Na wasze szczęście w skrzyni znajdowało się kilka przydatnych rzeczy. Gdy tak wyciągaliście przedmioty, oprócz ubrań, wydających się być raczej wysokiej jakości, znaleźliście książkę, co prawda napisaną alfabetem którego ani ty, ani Star nie znaliście ale przez to, że była w grubej, ciężkiej, zielonej okładce wydawała się przydatna. Oprócz tego, zaleźcie trochę bitów (40) oraz dodatkowy notatnik. Ten już zapisany Equestriańśkim. Może uda wam się znaleźć właściciela.
— Hej! Nieźle! Udało się. I hej... mają nawet... — Star wyciągnął małą zdobioną skrzyneczkę. — Pewnie biżuterie. Jak się uda to może ją opchniemy? Nie wiadomo czy właśiciel albo właścicielka wnioskując po ubraniach, nawet żyje, co nie? — oznajmił zadowolony pakując skrzyneczkę do torby.