No3D Corporation

Ten tylko rzekł.
- W istocie fantastyczny obraz... czyż nie mam racji, Elbereth Luisa de Poitiers? - rzekł nad wyraz dojrzale. Nim zdążyłaś się zorientować, otaczała cię biel, a ten odwrócił się w dwoją stronę.
- Wydajesz się nawdwyraz spokojna... mimo wszystkiego co cię otacza i jaki... nieproszony byt stoi nad tobą - rzucił odchodząc kawałek. Po chwili w oddali zauważyłaś Galaxa który siedzi na tronie i likwiduje jednego z swoich oficerów.
- Tak... chcesz odzyskać tą... małą nieznaczącą dla większego ogółu istotę która się nazywa... Madelein - powiedział i nagle pojawił się koło niego kubek... soku pomarańczowego. Przed tobą zaś lewitował... oh boi... na takie wino nawet twoja rodzina nie może sobie pozwolić.

Idąc korytarzem poczułaś coś dziwnego... (takie jednorożcowe zaburzenie w mocy). Jakby ktoś cię obserwował. Jako iż jesteś jedną z Inkwizytorek, musiałaś to sprawdzić poza tym iż owe... przeczucie było przytłaczające. Po małym śledztwie odkrywasz iż na obraz który przedstawiał dawną wojnę Equestrii z Pierwszym Imperium Gryfów... spoglądał źrebak... zainteresowany. Nie przejmował się chyba tym iż ktoś go tutaj znajdzie...

ten tylko spojrzał na Horyzont i rzekł tylko.
- Jak serio chcesz poprawić mi humor to przyjdź wieczorem. Teraz nie mam czasu. Mam ważne rzeczy do załatwienia - rzekł i ruszył w stronę drzwi. Po chwili zauważyłaś parę dronów które przeszły nieopodal niego i zaczęły służyć mu za eskortę. Widać iż naprawdę nie w humorze. Mimo wszystko jednak ktoś przed chwilą próbował go zabić... i ta jego obsesja na punkcie Ostatniego Wolnego Alicorna...

- Mówiła iż system Słonecznej Dziwki był lepszy, a potem próbowała mnie dźgnąć krzycząc "Za Equestrie". W sumie to stało się już normą dla mnie - rzekł i spojrzał przez okno.
- "Prozaicznej Rozkoszy" Hyh? Aż jestem ciekaw - rzekł po chwili spoglądając na ciebie.

Nie odwrócił się do ciebie do czasu aż... czarny dym przestał się unosić z jego twarzy. Wtedy też spojrzał na ciebie i powiedział ci lekko wkurzony.
- Jeśli masz jakieś pomysły na poprawę mi humoru to wal śmiało. Inkwizytorzy mają swobodę językową akurat - powiedział do ciebie. Zauważyłaś iż nóż był zakrawiony, lecz rana na ciele pokojówki była inna... jak od wystrzału. Czy to jednak możliwe iż go zraniła... tylko gdzie rana? Za oknem przeleciały dwa Gunshipy a stąd jest piękny widok na centrum ruin miasta.

Kiedy tak idziesz widzisz zwłoki pokojówki... miała dziurę w głowie. Dwa drony ciągnęły ją po ziemi. Nieopodal stał oficer. Kiedy się go spytano co to za zwłoki, to usłyszałaś iż próbowała zabić galaxa, lecz ten w porę się zorientował i zapłacił jej tym samym. Obecnie siedzi w swoim pokoju i jest wkurzony.

Westchnęła. - Jest jeden... ale on obecnie jest poza zasięgiem - powiedziała. Wyraźnie ten temat ją dobił. Ruszyła w stronę drzwi. - Kiedyś moim kompanem był najlepszy ogier jakiego kiedykolwiek poznałam... jako jedyny rozumiał mnie całkowicie i nie wymagał ode mnie rzeczy których nie lubię... - uśmiechnęła się lekko wspominając to.
- Nie ważne... jak chcesz iść do niego to powodzenia - powiedziała na odchodne i wyszła. Ciekawe o kogo jej chodziło.

- To się da zauważyć - powiedziała nie odrywając oczu od swojego PDA i lekko się uśmiechnęła. - Wszak jestem Wielką inkwizytorką, a to jest obowiązek mój wiedzieć takie rzeczy. Co do tego jak sobie radzę z Galaxem, to prawda jest taka iż znam go od małego d... źrebaka. Teoretycznie wciąż nie może bezemnie zasnąć - powiedziała z lekkim uśmiechem. Dała ci do znaczenia iż dzieli z nim łożę co noc.
- Jeśli chciałabyś z nim to zrobić z własnej woli to wiedz iż on nie jest w tych kwestiach delikatny. Musisz być wtedy gotowa na dostosowanie się do jego stylu. Nie ważne gdzie zdecyduje się wsadzić... albo czego użyje... jeśli byś spełniła te warunki to... prawdopodobnie byłabyś na równi ze mną... - powiedziała. Wielka Inkwizytor to najważniejsza osoba w Imperium nie licząc Galaxa...