No3D Corporation

- W sumie... nawet by to było dobrze byś się przespał - rzekł i pstryknął palcami. Ty nagle zapadłeś w głęboki sen.

===

Budzisz się powoli w śmigłowcu. O dziwo nic cię nie bolało, lecz nic się nie zmieniło. Wciąż siedzisz w tym samym śmigłowcu z 4 żołnierzami siedzącymi z tobą, a na przodzie, Al-Bashir popija sobie spokojnie herbatę. Zwraca po chwili na ciebie uwagę.
- Jak się spało? Za 10 minut już dolecimy - powiedział. Widziałeś iż już jest ciemno na zewnątrz.

- Wszystkiego dowiesz się w Nowym Teheranie. Już do Helikoptera - Tyrpnął cię jeden z żołnierzy, za co Allan powiedział.
- Spokojnie, po co te nerwy. No nic. Dokończcie tutaj robotę i zdajcie mi raport - powiedział i wsiadł do helikoptera.
- No... radze ci się odprężyć. Przed nami około 20 godzin lotu - rzekł zamykając drzwi. Ciekawe, ile ten helikopter może mieć paliwa skoro tak długo może lecieć.

Ta na twoje myśli się tylko uśmiechnęła lekko.
- Nie rozumiem o jakich to ludziach mówisz, ale pewnie wiedzieli co dobre dla swojego ludu. Puścić cię nie możemy... z prostych przyczyn. Otóż pojawiłeś się z nikąd... bez żadnej przyczyny... dlatego bierzemy cię do Wierzy Nadzoru by to wyjaśnić - rzekł odsuwając tacę widząc iż nic nie chcesz. Sam po chwili wstał.
- I tu jest twój problem. Do wszystkich zachowujesz się ignorancko. Mała rada. Z takim nastawieniem, nie pożyjesz długo w tym świecie - powiedział wychodząc. Jeden z żołnierzy stanął koło ciebie i cię wyprowadził.
Zaczęliście iść wzdłuż zrujnowanej drogi. Generał zaczął mówić.
- Poza tym, chcemy cię przesłuchać by się dowiedzieć czegoś więcej o tym twoim Batalionie. BO widzisz... bo od dwóch lat jak tu jesteście, lubią sobie odważnie działać przeciwko Wojską ISA. Dlatego panie Jojima - rzekł stając i spoglądając ci w twarz.
- Czekać będzie nas dokładna rozmowa - rzekł i spojrzał na Lucy.
- Lucy. Wyruszaj już. Masz zadanie do wykonania - rzekł a ta tylko zasalutowała i odleciała. Niedaleko wylądował helikopter. Allan do niego wkroczył.

- W sumie to rozumiem. Lucy mówiła iż właśnie cię tutaj wrzucono. Ogólnie Federacja to Państwo w której wskład wchodzą 4 rasy. My, Lukarianie czyli ulepszeni Ludzie. Nie boimy się śmierci, wręcz jest ona dla nas następnym krokiem ku nowemu. Są jeszcze Syreny, Lwy oraz Sukkuby. No cóż... Lucy? - zapytał się jej.
- Należy do Omega Batalionu, oraz pochodzi z Ziemi nr 131. Tam ameryka należy do tych dobrych, a niektóre incydenty są podobne do naszych. Aha, i mają też nasze odpowiedniki Steel Armorów, tylko iż ich technologia jest strasznie zacofana co do naszej. Zwłaszcza ich robotyka dupy nie urywa - powiedziała kończąc ostrzyć miecz i chowając go do pochwy pod lewym skrzydłem.
- Hmmm... a ty jak zwykle wchodzisz do mózgów innym - rzekł wzdychając. - No cóż, ale przynajmniej oszczędza to nam czas. Jako tako iż jesteś tutaj nowy, to udasz się z nami do Nowego Teheranu. Coś sądzę iż mój brat będzie chciał z tobą dokładniej pogadać. Kawy? Herbaty? - zapytał proponując ci coś ze stołu.

Usiedliście w namiocie i zaczęliście rozmowę.
- No... u nas roboty nie są potrzebne. Budowanie bezdusznych maszyn to żadna sztuka rzekł. Nagle zobaczyłeś jakby małego robocika który posunął po ziemi. Z lewego boku miał wysunięty jakiś kabel który był na tyle silny by utrzymać tacę z kawą oraz herbatą z 4 kubkami. Położył na stoliku przy którym usiedliście. Człowiek spojrzał na niego i poklepał go po "główce".
- Dziękuje, "Stik" - rzekł człowiek. Nagle ten robocik zasalutował za pomocą kabla i... rzekł.
- Do usług, Wielki Generale! - i odjechał uchachany nucąc coś. Generał wrócił do ciebie wzrokiem.
- O... a gdzie moje maniery. Jestem Allan Al-Bashir. Dowódca 2 Armii Federacji "White Skulls" oraz książe Federacji - powiedział z uśmiechem. Klacz stała w kącie i wyciągnęła ostrze o czerwonej klindze. Już na pierwszy rzut oka widać iż to nie była stal czy metal ci znany. Zaczęła go ostrzyć ignorując was.
- To jest moja Asystentka, Lucy Al-Bashir - rzekł wskazując na nią. Ta tylko powiedziała.
- Bo go to obchodzi - rzuciła.

- Doktor... z Robotyki? - zapytał się lekko zdziwiony.
- Dość niespotykany zawód przyznaje. Mimo wszystko... chodź za mną. Napijemy się kawy a ty wszystko mi opowiesz o tym - rzekł. W sumie to cię nie dziwi iż gość nie słyszał prawie słowo Robotyka. Żołnierze lekko rozluźnili się i wrócili do pracy. Sama klacz idzie przy jego nodze jak pies. Weszli do namiotu a gościu ci machnął ręką byś za nim poszedł. Zobaczyłeś iż ma robotyczne ramię.

Idąc do wioski zacząłeś zauważać bardziej tą armię. Widzisz jak niektórzy patrolują, inni natomiast wyprowadzają samców gryfów do jednego miejsca, a młode i samice do drugiego. Po pewnym czasie zauważyłeś człowieka który był bardzo podobny do Big Bossa... jednak nie miał paru jego detali. Na oko miał koło 40 lat. Mimo wszystko wszyscy mu salutowali. Klacz podeszła do niego i powiedziała.
- Allan... znalazłam podglądacza w pobliskim lesie. Do tego nie jest stąd... - powiedziała. Ten spojrzał na ciebie i podszedł. Następnie zaczął ciebie oglądać i po chwili powiedział z przyjacielskim uśmiechem.
- Japończyk. Jak miło... jak cię zwą? - zapytał się miło

- Po pierwsze. Możesz mi nie wierzyć, ale to już twój prymitywny mózg nie może ogarnąć iż istnieje coś takiego jak słuch selektywny u innych ras. Na Ziemi ich nie spotkasz - rzekła jakby czytając ci w myślach.
- Tak umiem patrzeć w twój umysł - Dodała po chwili. Po chwili spojrzała na żołnierzy.
- Ahmed... John... zaprowadźcie go do śmigłowca. Coś mi mówi iż Wielki Generał będzie chciał sobie z nim przyciąć pogawędkę - rzekła i tamci dwaj podeszli do ciebie. Nie pchali cię ani nic, tylko kazali iść w stronę wioski.