No3D Corporation

Kobieta odłożyła na chwilę lutnię, również sięgając po futra które leżały obok niej. Zamknęła też zeszyt, w czasie gdy czekała na twoją odpowiedź. Gdy ją wreszcie otrzymała, jej wzrok powrócił do ciebie.
- Lohse, ale możesz mi mówić Lohse. Bo tak właśnie mam na imię i nie mam żadnych pseudonimów. Znaczy, no kiedyś miałam, jak wędrowałam z taką jedną trupą. Nazywali się Straszliwa Załoga Oddwood. Byłam wtedy Rubinem Morza. Bo wiesz, włosy i takie tam. Więc, może tak mnie skojarzysz - stwierdziła. - Jak nie, to też spoko. Znalazłam ciebie i tę małą pod drzewem wisielców, z urwanymi pętlami na szyi. Muszę przyznać, niecodzienny widok. Ale potem zobaczyłam, że jesteście naznaczeni, więc to zignorowałam - podczas całej swojej wypowiedzi, żywo gestykulowała. - Zauważyłam też, że najpewniej ją znasz, po tym jak na nią patrzysz, więc, kim wy jesteście? - zapytała z uśmiechem.

Zauważyłeś teraz, że wszystkie drzwi i okna był zabarykadowane. Detal który wcześniej ci umknął.
Kobieta wzięła kawałek drewna i dorzuciła go do ognia. Dotykając potem ścian pieca który był już definitywnie nagrzany.
- Dobra, więcej nie trzeba. Ogólnie to radzę ci poszukać jakiś ubrań, w tej chacie pewnie jakieś będą. Jak nie tutaj, to w innej. Ludzie sporo zostawiają gdy uciekają z miasta przed wojną - stwierdziła. - Dobra, a wracając do twojego pytania, bycie naznaczonym to takie trochę... trudne pojęcie, bo widzisz, jest wiele klątw które cię naznaczają. Niektóre sprawiają, że nie możesz umrzeć i jesteś skazany żyć, aż nie utracisz celu i nie zamienisz się w pustego. Niektórzy przyciągają demony... nie wiem jak jesteś naznaczony ty, ale pewnie nie jest to przyjemne - powiedziała nakrywając się futrami. - A teraz, pora na moją drzemkę. Obudź mnie rano - powiedziała i położyła się spać.

Ruch z początku był trochę trudny, jakbyś był odrętwiały, ale ostatecznie nie był to duży problem. Z głównej izby nie miałeś daleko do "sypialni", gdzie stało teraz wyraźnie zniszczone łoże, bez futr które najpewniej Lohse zabrała żeby zrobić wasze posłanie.
Przeszukując szafy znalazłeś kilka miedzianych monet, z wizerunkiem jakiego nigdy nie widziałeś. No, zawsze coś. Piewca chyba nie był dość miły, żeby dać ci jakieś pieniądze. Na razie jednak to było nie istotne. Co udało ci się znaleźć to komplet męskich ubrań. Był to zestaw ubrań raczej dosć grubych, koszula, spodnie i wysokie skórzane buty, z czymś w rodzaju narzutki. Do tego pas z paroma małymi sakwami i rękawice. Kolory były raczej jasne. Znalazłeś też ubrania kobiety i... jeden zestaw ubrań chłopieńcych które powinny pasować na Illyie, jeśli podtrzyma je paskiem.

Okna nie był całe zabite dechami, bardziej zablokowane dodatkowo kilkoma, żeby nikt nie mógł wam do środka wejść. Zauważyłeś jednak kilka innych wiosek podobnych do domów w ponyville, chociaż o wiele mniejsze. Wokół było też sporo śniegu i sosnowych drzew, czyli najpewniej byłeś na jakiejś tundrze.
Ale co teraz?

Kolejne kilka godzin spędzone na drzemkach i liczeniu desek minęły ci zaskakująco szybko. Ostatecznie jednak udało ci się dotrzymać do świtu i zobaczyłeś jak słońce wstało. Obudziłeś Lohse, a ta po długim ziewnięciu zaczęła grzebać w swoim plecaku i konsumować coś co wyglądało na suchara którego od czasu do czasu popijała wodą. Wkrótce też obudziła się Illyia, która była... bardziej zszokowana nowym miejscem niż ty. Przez pierwsze chwilę biegała nerwowo wzrokiem po pomieszczeniu mamrocząc coś pod nosem, ale ostatecznie dostrzegając ciebie złapała się za głowę.
- Ja... jak się tu... znaleźliśmy? - zapytała po chwili.
- Znalazłam was pod drzewem wisielców, najpewniej ktoś was naznaczył, temu przeżyliście powieszenie. - rzuciła Lohse.
- Powie... co? Ja... nie pamiętam nic takiego - powiedziała niepewnie dziewczynka.
- Ej spoko luz. Wiem jak to jest. Chociaż ja pamiętałam całkiem sporo. Ale ja od zawsze byłam medium więc dla mnie to tam nic wielkiego - stwierdziła. - Jak ci na imię? - zapytała rudowłosa.
- Illysviel von Einzbern... - przedstawiła się niepewnie.
- Uuu, szlachcianka. Więc ten tutaj to twój guwernator? Lokaj? Majordomus? Nie wiem jak to u was jest... - stwierdział. - Ja jestem Lohse, albo Rubin Morza. Czasem Mórz. Miło poznać - podała dziewczynce rękę. - Więc, skoro już tak siedzimy... - potem sięgnęła do torby i podała wam po sucharze. - Przy śniadanku, może opowiecie mi co nieco o sobie? Lubię wiedzieć, komu właśnie uratowałam zadek.

- To... dość skomplikowana sprawa... - odezwała się wreszcie Illyia.
Zebrała tym samym uwagę na siebie, bo Lohse przestała błądzić wzrokiem po was obu i spojrzała na Illyie.
- Nie martw się, widziałam rzeczy o których się filozofom nie śniło, jestem w stanie uwierzyć w naprawdę dużo - powiedziała po chwili kobieta z pokrzepiającym uśmiechem na twarzy.
Illyia wzięła głęboki wdech.
- My... nie jesteśmy stąd... nie mam na myśli tej okolicy... mam na myśli ten świat. Braliśmy udział w czymś co można nazwać bitwą... w której nagrodą jest obiekt mogący spełnić życzenia... ale przez coś co się wydarzyło... znaleźliśmy się tutaj... - powiedziała po chwili. - Moon nie jest moim... majordomusem, jak to nazwałaś - spojrzała na swoją dłoń. - Był kiedyś istotą na moich usługach, ale z tego co widzę, teraz oboje jesteśmy tutaj i żadne z nas nie jest mistrzem ani sługą... - dodała.
Lohse zdawała się przez chwilę pochłaniać tę informacje drapiąc się po brodzie.
- Hmm... wiecie no, słyszałam o magach którzy ściągają rzeczy z innych Planów Egzystencji, więc wasza historia jest w sumie możliwa. Ale jeśli nie wiecie jak tu trafiliście to może... cóż, ale te całe przybycie z innego świata... przypomina mi trochę o micie Vyatianów i Kaleliów. A że już jesteśmy na ich ziemiach, to nawet pasuję. Bo widzicie, Vyatia i Kalelia od zawsze były zwaśnionymi krajami. Południe jest surowym miejscem, więc od zawsze walczyli między sobą o terytoria na których można było sadzić zboża. Jednak, tysiące lat temu w obu krajach pojawiło się "Dziecko Gwiazd". Bliźnięta, kobieta i mężczyzna. Którzy wylądowali w tym świecie na długo nim Vyatia i Kalelia były zjednoczone. Kiedyś były to tylko grupki barbarzyńców, które pod przewodnictwem Dzieci Gwiazd stały się potężnymi krajami, które stale ze sobą rywalizują. Podobno ich panowanie trwało kilkaset lat, a dynastie trwają nadal. Z tego co pamiętam to Bliźnięta mają powrócić w czasie Zmierzchu Bogów i ostatni raz poprowadzić swoje armie przeciwko sobie. Ale kto wie ile w tym prawdy - wzruszyła ramionami.

- Znaczy no, wątpię, żebyście byli tymi samymi dziećmi gwiazd co tamta dwójka, ale kto was tam wie - wzruszyła ramionami Lohse.
- Też w to wątpię... - burknęła Illyia.
- No nie ważne, co do tej wojny. Imperium Nere uznało, że pora już zjednoczyć kontynent pod jedną flagą. Postanowili przetestować swoją armię atakując najpierw Vyatie, i faktycznie udało im się dotrzeć całkiem daleko, ale ostatecznie zostali zmuszeni do odwrotu przez Armię jednego z Jarlów. Teraz ta okolica to taka trochę ziemia niczyja. Nie ma tu plonów, ani ludzi, a ani Nere, ani Vyatia nie postanowiły jeszcze odebrać ten teren pod swoje władanie. Więc, na razie rządzi tu bezprawie - wyjaśniła.