No3D Corporation

Dziewczyna złapała się za serce i zaczęła szybko oddychać. Najwidoczniej przywołanie cię nieco ją zmęczyło.
- Pozbądź się... tego - wysapała starając się ustabilizować oddech. - Ja... postaram się nawiązać kontakt - dodała i odwróciła się do ciebie plecami.
- Chaldea! Chaldea! Z tej strony Fujina Miyoshi. Potrzebuję wsparcia! Ktokolwiek?! - usłyszałeś tylko statyczny odgłos.

Maszyna zaś podeszła bliżej. Chociaż poruszała się na dwóch nogach, robiła to dość nieludzko, W pewnym momencie zobaczyłeś, że jedną z rąk którą miała maszyna, była wyposażona w długie ostrzę gotowe najpewniej do przecięcia cię na pół. Albo twojej mistrzyni.

Konstrukt zdawał się być dość słaby, bo dwa szybkie cięcia i padł na ziemię, wydał jeszcze z siebie parę odgłosów i przestał się ruszać. Nagle jednak głowa maszyny wybuchła wysyłając trochę dymu w górę, ale nie stało się nic co by was zraniło.
- Fujina Miyoshi?! Z tej strony DaVinci! - gdy się odwróciłeś, zobaczyłeś rudowłosą mistrzynię stojącą przed hologramem kobiety ubraną w staromodne szaty.
- Nareszcie... udało mi się nawiązać z wami połączenie. Z jakiegoś powodu zostałam wysłana tutaj, możecie mi jakoś pomóc? - zapytała.
- Niestety. W obecnej sytuacji staramy się naprawić systemy. Eksplozja poważnie uszkodziła Chaldee. Jak na razie jesteś jedną z dwóch potwierdzonych ocalałych mistrzów. Straciliśmy sporą część załogi ale wraz z Romanim i tymi którzy przetrwali pracujemy nad naprawą sytuacji. Postaram się monitorować twoją sytuacje. Na razie, znajdź jakiś wysoki punkt, musimy ustalić gdzie jesteś a sygnał jest dość kiepski - wyjaśniła.
- Zrozumiano. Ah. Nawiązałam też kontrakt z Servantem - odwróciła się do ciebie. - Pomożesz mi? - zapytała wreszcie.

DaVinci zdawała się coś wstukać na klawiaturze.
- Nie jestem w stanie obecnie śledzić waszego stanu fizycznego, więc musicie być ostrożni. Ruszajcie. I bądźcie ostrożni - wtedy też hologram zniknął.
- Dobra, widzisz coś? - zapytała się twoja nowa mistrzynia.

Rozejrzałeś się po okolicy i jak na razie najwyższą rzeczą jaką dostrzegłeś był... budynek. Wydawał się być prosty ale wysoki. Tylko jak się do niego dostać?

- Świetnie. Ruszamy - oznajmiła dziewczyna i wyprzedziła cię idąc w kierunku budynku.
Architektura całego miasta nie wydawała ci się znajoma, ale na podstawie wiedzy jaka została ci nadana w momencie przyzwania, była europejska. Z okolic dwudziestego wieku. Budynki były zdobione, ale często zniszczone. Na sporej części widziałeś też dziwne czerwone sztandary z jeszcze dziwnejszymi czarnymi krzyżami w białym kole.
Nie minęło też dużo czasu o otoczyły was roboty. Dwa humanoidy i jeden przypominający raczej dziwaczny łazik z działem w swoich robotycznych rękach.
Zauważyłeś na nich podobne dziwaczne krzyże co na sztandarach.

Dziwne...

- Przygotuj się - rozkazała twoja nowa mistrzyni.

Przygotowałeś się, a twoja mistrzyni stanęła za tobą. Pierwszy z humanoidów skoczył na ciebie gotowy do walki.
Jednak ty zablokowałeś jego atak swoją bronią. Szybko jednak dołączył niego drugi humanoid, którego też udało ci się zablokować.
Problemem byłby trzeci robot, ten łazik, gdyby nie fakt, że głośny odgłos wystrzału sprawił, że w jego klatce piersiowej pojawiła się spora dziura i robot zdawał się dezaktywować. Bez większego problemu udało ci się też pozbyć pozostałych dwóch robotów.
Rozglądając się dostrzegłeś humanoida w dziwnych ubraniach zakrywających większość jego ciała z bronią palną w dłoni. Zdawało się, że wystawał ze studzienki i machał do was. Nawołując was do siebie.
Twoja mistrzyni ruszyła głową i kazała ci iść przodem.

Oboje weszliście do podmokłego, ciasnego tunelu.
Osobnik z pistoletem zamknął też za wami właz i odpalił flarę która to rozświetliła was czerwonym światłem.
- Nie spodziewałem się nikogo żywego, ale to jakiś plus. Zwłaszcza, że nie wyglądacie na jednych z Nich. Kim wy w ogóle jesteście? - zapytał po chwili.
Twoja mistrzyni spojrzała na ciebie. Potem znowu na chłopaka.
- Fujina Miyoshi.  Pod usługami Chaldei. A ten tu to... eee... Nie ważne. W każdym razie, kim ty jesteś co to za miejsce i co tu się dzieje? - zapytała osobnika.
- Możecie mi mówić Zośka. I jesteśmy w Warszawie... tak jakby. Nie wiem o co chodzi ale to inna sytuacja niż Warszawa gdy żyłem... ale wciąż walka z Naziolami. - odpowiedział.
- Jesteś Servantem? To świetnie. Potrzebujemy pomocy. Muszę nawiązać kontakt. Znasz jakieś dobre, wysokie miejsce? - zapytała.
- Cóż... to może być trudne... Prawdę powiedziawszy nie wygląda to zbytnio podobnie do Warszawy którą znam, ale powinno się udać. Ten tu to też Sevant? - wskazał na ciebie.

Droga kanałami była zaskakująco spokojna. Poza słyszalnymi od czasu do czasu dziwnymi szuraniami nad waszą głową, nie wydarzyło się nic dziwnego.
- Więc, chcecie nawiązać łączność tak? - zapytał po chwili Zośka.
- Owszem, muszę się skontaktować z Chaldeą. Nie wiem dlaczego tu trafiliśmy, a ostatni kontakt był bardzo krótki - odpowiedziała twoja mistrzyni.
- Tak się zastanawiam gdzie możecie znaleźć dobre miejsce i... chyba dobrze było by wejść na jakąś kamienice, może to pomoże - zaproponował.

Po jakiś parenastu minutach znaleźliście się przy innej drabince na którą Zośka zaczął wchodzi, by ostatecznie otworzyć studzienkę i pomóc wam wyjść, najpierw mistrzyni, potem tobie.
- Dobra, teraz musimy tylko być cicho - szepnął do was i zaczął powoli ruszać się w kierunku jednego z budynku. Problem w tym, że ziemię w pobliżu was zaraz później uderzył pocisk magiczny.
- Ah, szczur wyszedł z nory... I do tego nie sam - kierując wzrok w kierunku odgłosu zobaczyłeś Błazna z nożyczkami w ręku obserwującego was. W miejscu pocisku też... zobaczyłeś Zegar, albo raczej resztki zegara.
Zośka zasłonił szybko  twoją mistrzynie i wycelował pistoletem w błazna. Chyba czeka was kolejna potyczka.